Artikelen met een hoofdzakelijk Filosofisch Thema
Wie Islam zegt, zegt Mohammed (of Moehammad ibn ‘Abd Allah ibn ‘Abd al-Moettalib ibn Hasjim ibn ‘Abd Manaf al-Koeraisji). De profeet van het geloof de ‘Islam’ werd geboren rond het jaar 570, en stierf op 62 of 63 jarige leeftijd in het jaar 632 te Medina. Toch gaat er meer schuil achter de man Mohammed dan vaak wordt aangenomen.
‘In a man to man fight, the winner is he who has one more round in his magazine’ – Erwin Rommel (Infantery Attack, 1937). Het was deze mentaliteit die er voor zorgde dat Rommel zowel een gehate als geliefde veldmaarschalk/generaal werd gedurende de Tweede Wereldoorlog. Vergeleken met zijn collega’s in het koude Oosten was Rommel een humane en doordachte professional. In het bloedhete Afrika verspilde hij niet meer dan nodig was, maar zorgde onze ‘Woestijnvos’ er wel voor dat zijn doel bereikt werd, want het doel heiligde de middelen… toch?
Adriaan Floriszoon Boeyens is de enige ‘Nederlandse’ Paus uit de geschiedenis, en misschien ook wel één van de meer excentrieke pausen die het Vaticaan bewandeld hebben. Adriaan werd geboren in Utrecht, op 2 maart 1459, wat op dat moment nog onder het Heilige Roomse Rijk viel (dus kunnen we dan wel stellen dat het een Nederlandse Paus is?). De Duitsers claimen onze paus dan ook als zevende Duitse Paus, wat niet wegneemt dat onze Utrechtse Adriaan voor behoorlijk wat onrust zorgde binnen de muren van het Vaticaan. In dit artikel gaan we dieper in op Adrianus IV, de eerste Nederduitse Paus, die ik liefkozend tot de Hutspotpaus heb gebombardeerd.
Bij de term übermensch denkt men al gauw aan het Derde Rijk, Hitler en de rassentheorieën van de Nazi’s. Soms kan men je nog vertellen dat deze term ooit bedacht is door ene Nietzsche, een filosoof, geboren in Duitsland, waardoor de gemiddelde mens als snel de conclusie trekt dat deze man hetzelfde gedachtegoed had als de Nazi’s. De vraag is alleen, klopt dit wel? Was het Nietzsche die zijn theorieën schreef met het Nazisme in zijn achterhoofd, of is er een derde partij betrokken geweest bij deze ontwikkeling?
Men ziet het Interbellum vaak als een tijd van rust en wederopbouw, de tijd waarin men streefde naar vrede, in plaats van opnieuw een wereldoorlog. Dit beeld is echter maar één kant van de medaille, aangezien het tevens de tijd was van de economische crisis in Amerika en de aanloop tot de Tweede Wereldoorlog. Veel schrijvers proberen de positieve kanten van het Interbellum te benadrukken, terwijl juist de negatieve kant van het Interbellum, in de vorm van dystopische voorstellingen van de wereld, de negatieve kant van het menselijk bestaan prachtig belichten. Het zijn juist deze verhalen die ons een kijkje geven in de menselijkheid van het bestaan.
Heron's Heroes 