Daily Update: 8 februari – Instant Noodles tegen wereldhonger?

Instant noodles, het voedsel der studenten aan het einde van de maand. Vaak worden ze in grote hoeveelheden ingeslagen rondom tentamenweken/de blok, zodat elke vorm van sociaal contact met de buitenwereld vermeden kan worden. Toch werd het met een geheel andere intentie op de markt gebracht..

Ondanks de vele Japanse uitvindingen werden ‘Instant Noodles’ uitgeroepen tot één van Japans belangrijkste uitvindingen (2000), want noodles zijn zo veel geweldiger dan bijvoorbeeld de Walkman of de digitale camera.. Misschien had Momofuku Ando in 1958 wel dezelfde gedachte, hij wilde immers met zijn noodles een groot probleem oplossen – namelijk dat van de wereldhonger. Op zich geen rare gedachte, aangezien het Japan door vele hongersnoden heeft geholpen (denk hierbij aan tsunami’s en de problematiek rondom Fukushima).

Het begon allemaal op 15 augustus 1945, een dag na de Japanse overgave, in de stad Osaka. Het was dan misschien niet compleet met de grond gelijk gemaakt, maar had behoorlijk te leiden gehad onder de bombardementen van de geallieerden. De gebouwen die Ando had laten bouwen, een fabriek en twee kantoorgebouwen, waren ook aan gort geschoten, waardoor Ando zich bevond tussen de vele werkloze Japanners. Hij struinde verder, en kwam een lange rij tegen voor een Japanse ‘Ramen’winkel, waar Ando zich over verbaasde. Waarom staan mensen na een verschrikkelijke oorlog in de rij voor wat noedelsoep? Wat bleek? Japanners vinden rust en comfort in het eten van een kom ‘ramen’ – waarbij het dan ook niet vreemd is dat dit ook terugkomt in veel van Japan’s manga/anime series (bijv. Naruto, die op niets anders leeft dan..).

Ichiraku Ramen uit Naruto

Tot ver na de oorlog had Japan last van zware voedseltekorten, waarop Ando een filosofie ontwikkelde: ‘Vrede komt vanzelf wanneer mensen genoeg te eten hebben’, waar hij zijn eigen draai aan gaf na zijn ontslag bij de bank in 1957. Zijn eten moest voldoen aan de volgende eisen: smaakvol, niet te bederven, snel klaar, goedkoop, veilig en gezond. Het bracht hem opnieuw bij de noedels die hij een klein decennium geleden had gezien in het kraampje bij het station.. Wat als hij dit kon omzetten in een product dat op wereldwijde basis in fabrieken kon worden geproduceerd?

Een jaar ging voorbij, waarbij Ando probeerde de juiste structuur te vinden van de gedroogde noedels, maar zonder succes. Het verhaal gaat hierbij dat Ando op een dag zo gefrustreerd was, dat hij zijn noedels in de tempura olie van zijn vrouw gooide. Wat bleek? Door de noedels te frituren werden ze niet alleen ontdaan van het vocht, maar zorgde het ook voor kleine gaatjes waardoor de noedels sneller konden worden gekookt. De instant Noodels waren geboren.

Space Ram – Noedels voor in de ruimte

Ando, op een leeftijd van achtenveertig jaar, begon aan zijn derde carrière. Nu als Mr. Noodle, waarbij hij zijn product over de hele wereld aan de man probeerde te brengen als een gelovige die het woord van God verkondigde. Zijn product kon de wereldhonger verhelpen! Zijn product, Chikin Ramen, lag voor het eerst in de winkels rond 1958, maar werd als snel neergezet als ‘luxeproduct’, aangezien het duurder was dan een noedelsoep bij de kraam op de hoek. Toen de Japanners eenmaal doorhadden dat het product veel voordelen kende en ook nog eens gemakkelijk en snel klaargemaakt kon worden begon de noedelrevolutie echter..

Hij bracht het product naar Amerika op een reis in 1966, waar hij de kans kreeg zijn product te demonstreren aan een paar hoge bazen van de supermarktwereld. Hij combineerde zijn noedels met een beker van piepschuim, waardoor het product herbruikbaar, hitte-vast en snel te maken was. Het leidde tot de Cup Noodles (1971), waarbij een beker gevuld met noedels klaar te maken was in slechts drie minuten. De bekers waren daarnaast gewoon vast te houden, dus ook handig voor onderweg. Aan het einde van hetzelfde jaar waren er meer dan 20 miljard producten verkocht..

Google Doodle ter ere van ‘Mr.Noodle’

Een laatste uitvinding die Ando deed waren de zogenaamde ‘Space Ram’, vacuüm verpakte noedels die de Japanse astronauten van JAXA konden eten in elke staat (zelfs in gewichtloosheid), wat hem de titel ‘Nationale held’ opleverde. Ando was weer een stap dichter bij zijn doel om honger de wereld uit te helpen. Ando overleed in 2007, maar maakte met zijn noedels in 2008 meer dan 94 miljard verkochte pakjes per jaar waar. Dit komt neer op ongeveer 14 kommen per persoon, per jaar, waardoor we mogen vaststellen dat hij inderdaad wereldvoedsel op de markt heeft gebracht.

Meer weten? Check dan zeker deze link: Instant Ramen Museum