Het was op 13 januari 1128 (geen vrijdag overigens) dat de Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salom (beter bekend als de Tempeliers) door Paus Honorius II benoemd werden tot het ‘leger van God’. Dit ging niet zonder slag of stoot, aangezien een dergelijke erkenning inhield dat het Vaticaan goedkeurde dat een ridderorde in naam van God aan het bloedvergieten zou slaan.. Hoe kon dit?

Elke orde werkt met een grondregel. In deze grondregel staan de do’s en don’ts van de orde en waar ze zich aan moeten houden. De orde der Tempeliers werd door de kerk voornamelijk gezien als beschermheren van de armen, ouderen en weduwes (het monnikenwerk dus). De militaire aspecten werden niet tot nauwelijks vastgelegd in de eerste versie van de grondregels.

Het was dan ook niet vreemd dat de leider Hugo van Payens al vanaf 1118 op een zelf-bedachte missie getrokken was met zijn ridderorde tegen het verderf in het Heilige Land. Hij had als einddoel het vernietigen van de moslims in Palestina, dezelfde plek waar Payens de naam van zijn orde vandaan toverde – De Tempelberg van Jeruzalem.  Hoewel de orde ooit begon met negen leden groeide de orde vanaf 1127 uit tot invloedrijkere proporties, voornamelijk door een versoepeling van de legislatuur om überhaupt in aanmerking te komen voor een lidmaatschap.

Tempelberg Anno Nu (©Politeiamagazine.com)

De organisatie was daarnaast zo ingesteld dat de ridders geen ‘eigendom’ mochten hebben, net als de bedelmonnikencultuur. Hierin was echter niet bepaald dat de organisatie zelf geen land, spullen, rijkdom en dergelijke mocht hebben.. Het gaf geboorte aan de traditie waarin de Tempeliers zichzelf verreikten via rijke christenen die de ‘organisatie’ land en geld gaven om het doel te steunen.Aan het begin van de 14de eeuw, na een aantal mislukte kruistochten, was de Tempeliersorde dan ook zo rijk dat ze zowel de haat van de geestelijkheid als de wereldlijke macht zich op de nek haalden. Het leidde tot een verbond tussen Filips IV van Frankrijk en Paus Clement V, die er voor zorgden dat Jacques de Molay werd gearresteerd op grond van ketterij, heiligschennis en Satanisme.

Het ‘logo’ van de Tempeliersorde

Molay en de andere Templiers werden net zolang gefolterd tot ze toegaven aan deze ‘misdaden’ en werden veroordeeld tot de brandstapel. De Tempeliersorde werd daarna ontbonden in 1312, waarbij alle materiële zaken overgedragen werden aan de Orde van Sint-Jan (beter bekend als Souvereine Militaire Hospitaal Orde van Sint Jan van Jeruzalem, van Rhodos en van Malta – waar ik ooit al eens over schreef..) – het geld verdween overigens grotendeels in de zakken van Filips en Edward II van Engeland.

Altaïr (voorgrond) uit Assassin’s Creed 1 tijdens de inval van de Tempeliers.

Toch zijn de Tempeliers nooit helemaal uit het gedachtegoed verdwenen, waarbij moet worden gedacht aan boeken als ‘The Davinci Code’, maar ook games als Assassin’s Creed, waarin de Assassijnen en Tempeliers aartsvijanden zijn die vechten om het lot van de wereld..