Furby, een pratende.. vogel/hamsterrobot uit de jaren ’90. Het was een rage, iedereen had er één, iedereen wilde er één en na een jaar was iedereen er op uitgekeken en verdween het ding naar de prullenbak of de rommelmarkt. Het rare beestje maakte een comeback in 2005, toen het levendigere emoties kreeg, gevolgd door een comeback in 2012/2013 waarbij Furby werkte met een heuse smartphone app.. Toch is er een historische link te leggen tussen de geschiedenis van Furby, de hype en de NSA.. maar wat?

De Furby ontsproot aan het brein van Dave Hampton en Caleb Chung. Het kostte het duo een 18 maanden om het speeltje te ontwerpen en te bouwen, en even leek het er op dat alle moeite voor niets was.. ze kregen het speeltje niet verkocht. Ze besloten een bevriende speelgoedontwikkelaar om hulp te vragen met het pitchen en verkopen van Furby. Deze vriend, Richard C. Levy bracht het concept ‘Furby’  naar Tiger Electronics. Roger Shiffman, de toenmalige directeur van Tiger Electronics was enthousiast en kocht de rechten voor het product. Na een prototype te hebben geproduceerd voor de American International Toy Fair in 1998 werd het speelgoed voor het eerst rond de feestdagen in de Amerikaanse schappen gelegd.

Het was een succes, aangezien er nog niet eerder een huisdier-robot was ontwikkeld die zoveel kon als de Furby. In het begin werd de Furby verkocht voor een $35, maar door de hoge vraag, en het veel te kleine aanbod, gingen de Furbies rond de kerst voor $100 tot $300 over de ‘toonbank’. Ongezien, aangezien het stuk speelgoed ouders tot waanzin dreef. Het winkelaanbod (zelfs tegen de belachelijk hoge prijzen) bleef dalen en dalen, terwijl de vraag juist steeg. Op internet werden deals gesloten voor nog veel hogere prijzen, waarbij mensen hun geld zagen verdwijnen, maar nooit een Furby thuis gestuurd kregen. In één jaar tijd werden er ruim 27 miljoen Furby’s verkocht, maar toch was er één plaats waar ze bijna meteen na hun populariteit verboden werden.

De ‘moderne’ Furby

In 1999 werden de Furbies verboden op het hoofdkantoor van de National Security Agencey in Maryland. Want ja, ook daar werkten vaders en moeders die gevat waren door de rage en zochten naar het stuk speelgoed waar hun zoon en dochter naar vroeg. De directie van de NSA verbood het stuk speelgoed, aangezien Furbies de eigenschap hadden gesproken woorden en zinnen na te zeggen.. De NSA was bang dat agenten die op hun werk praatte over staatsgeheimen de Furbies dingen lieten nazeggen die de staatsveiligheid in gevaar konden brengen.. Met als gevolg, een Furbyverbod bij de NSA.