De oorlog van 1812 zorgde voor een opleving van kracht en zelfbeschikking onder de Canadezen. Er werden vraagtekens gezet bij de bestaande structuren, moesten ze zich wel laten onderdrukken door de leiders van een land waar ze zelf nog nooit waren geweest? De roep om verandering, in de vorm van een parlementaire democratie, werd steeds groter. Opper- en Neder-Canada stevenden af op een federale staatsvorm, waarbij de oude koloniale waarden tweede viool zouden gaan spelen.

Het was dan ook niet raar dat halverwege de negentiende eeuw, na een serie van opstanden in beide gebieden, er een gedachtegang ontstond die er naar streefde om beide geografische eenheden weer samen te brengen. Niet zo gek, aangezien er in deze zelfde gedachte een wet werd ingevoerd die de ‘Canadezen’ lichtelijk zelfbestuur gaven. Het was onder Lord Durham dat de eerste wijzigingen doorgebracht werden in de koloniale grondwet. Er kwam een wetgevend orgaan met zelfbestuur, waardoor Canada minder afhankelijk zou worden van de wil van Groot-Brittannië. Het was de eerste stap naar lokale politieke gevoelens, waarbij rivaliserende partijen elkaar in de haren vlogen over de manier waarop men moest toewerken naar een federaal Canada.

In 1864 werd de impasse doorbroken en kwamen de eerste concepten voor federaal Canada op tafel, waarna het met de hulp van de Britten werd uitgewerkt tot een heuse wet in 1867. Dominion Canada, gevormd door Québec, New Brunswick, Nova Scotia en Ontario. Toch was niet iedereen even blij met deze nieuwe wetgeving, aangezien bepaalde groepen zich opeens binnen federaal grondgebied bevonden. De zogenaamde mestiezen (Frans-indiaanse origine), die Frans spraken en een katholiek  geloof beleden leefden al jaren op een stuk land binnen de Canadese landsgrenzen en zagen dit als autonoom bezit van de mestiziaanse bevolking. Het leidde tot een opstand onder deze groep etnische minderheden toen bleek dat het land waar ze al die jaren op hadden geleefd, opeens verkocht was voor een stuk papier.

Toch kon de opstand niet voorkomen dat het land Canada steeds meer vorm kreeg. Rond 1900 draaide het land op volle toeren, economisch en politiek gezien. Het land kreeg vorm, ontwikkelde zijn eigen culturele voorkeuren, taalproblematiek (die net als in België opgelost werd door een tweetalig wetssysteem). En toch stond de jonge natie een kleine 14 jaar later al met zijn voeten in de Eerste Wereldoorlog, gevolgd door de Tweede Wereldoorlog halverwege de twintigste eeuw.  Hierbij is het eigenlijk indrukwekkend dat een land dat ongeveer tegelijk bestaansrecht kreeg als ‘België’, een dergelijke impact maakte op de wereld. En dan niet alleen met curling, hockey en maple syrup..

De Canadese Federatie

De geschiedenis van Canada is natuurlijk nog veel ruimer en diepgaander dan ik hierboven heb geprobeerd te beschrijven, maar vraagt voor deze themaweek teveel details en contouren die ik niet in een simpele themaweekpost kan schetsen. Specifieke vragen over de Canadese geschiedenis kan je altijd achterlaten in een comment, dan beantwoord ik deze zo snel mogelijk. En om de Themaweek muzikaal af te sluiten.. Robin Sparkles!