In de 18de eeuw werden veel schermutselingen uitgevochten waar wij in Nederland/België nog nooit van gehoord hebben. De oorlog tussen Zweden en Rusland uit de eerste helft van de 18de eeuw is er één van. Deze heuse oorlog tussen Koninkrijk Zweden en Keizerrijk Rusland duurde van 1741 tot 1743 en werd voornamelijk uitgevochten op het grondgebied van het huidige Finland.

In Zweden noemt men het ‘Het verdrag van Åbo’, in Rusland het ‘Verdrag van Turku’, maar beide namen gaan om hetzelfde verdrag, hetgeen wat een einde maakte aan de oorlog tussen de Russen en de Zweden (1741-1743). Wat voor ons Versailles is, is voor deze twee naties Turku (zoals het in het Russisch heet) – in het Zweeds is het namelijk Åbo. Het verdrag maakte en einde aan een oorlog, een bezetting van Finland door het Russische leger en hertekende de kaart van Scandinavië.

Het oude ‘Finland’ – Het geel gekleurde gebied ging naar Rusland.

Het Russische leger (onder leiding van Maarschalk Trubetskoy en de Rijkskanselier Bestuzhev) eiste van de Zweden dat ze het bezette gebied (Finland) mochten houden, als compensatie voor de geleden oorlogsschade. Het idee hierachter was om de grenzen van Zweden zo ver naar het noorden te duwen, dat een aanval op de Russische hoofdstad Sint-Petersburg zo goed als onmogelijk werd. De Finnen wilden echter liever onafhankelijk worden, en probeerden de koningskroon aan te bieden aan Hertog Peter van Holsten-Gottorp (later Peter III van Rusland).

Toch waren er tegengeluiden in Rusland (voornamelijk door Hertog Lestocq), die liever Adolf Frederick van Holstein-Gottorp (oom van Peter) zagen als koning van Finland, maar dan wel als onderdeel van Zweden (aangezien Adolf de eerste in lijn was voor de Zweedse troon..). Deze groep kreeg dan ook de steun van Elizabeth van Rusland, voornamelijk uit sentimentele overwegingen richting de broer van Adolf (van wie Elizabeth de peetmoeder was geweest, maar was gestorven op jonge leeftijd).

Hertog Peter – Hier als Peter III van Rusland

Zo gezegd, zo gedaan – het gebied werd netjes verdeeld tussen Rusland en Zweden, waarbij Adolf gekroond werd tot kroonprins van Zweden (en Finland) – waarmee ze zichzelf wel in gevaarlijk water begaven.  Door deze keuze kwamen ze namelijk op pre-oorlogspad met Denemarken, gezworen vijanden van de Holsten-Gottorps – waarbij de hoofdstad Stockholm met schepen moest worden afgeschermd om een invasie te voorkomen.