Wat als.. er ergens op het vaste land van Japan een extreem gevaarlijk gifgas was opgeslagen. Een gas dat in gezet had moeten worden in de Vietnamoorlog, maar door een lek in één van de buizen een compleet eiland uitmoordde? Behalve twee  jonge jongens, die getekend werden voor het leven. Welkom bij MW, geschreven door de vader van de hedendaagse Mangacultuur, Osamu Tezuka.

MW is niet uitgebracht in de afgelopen jaren, maar werd gedrukt in een weekblad (Big Comic) tussen 1976 en 1978 – nog geen tien jaar na de Vietnamoorlog. Het verhaal draait om de bankier Michio Yuki en de priester ‘Vader Garai’. Yuki heeft naast zijn baan als bankier een .. lugubere hobby. Hij kidnapt (meestal) jonge dames, waarna hij de vaders voor enorme bedragen afperst. Als het bedrag betaald is vermoord hij zowel de gekidnapte als de betalende (om zo alle eindjes aan elkaar te knopen). Na zijn ‘daad’, gaat hij biechten bij Garai, waardoor de politie hem niet te pakken krijg [cfr. biechtgeheim].

Een pagina uit de ‘flashback’ naar het incident

Hier neemt Tezuka een, voor de tijd, controversiële wending in zijn verhaal. De geschiedenis tussen de twee berust op een incident rondom het zogenaamde MWgas, een experiment uit de Vietnamoorlog. Het eiland waar het incident plaatsvond was een kolonie voor de Japanse kust, wat tevens gebruikt werd door een stel hippies (waar Garai ook lid van was). Garai had Yuki gekidnapt om dezelfde redenen die Yuki zelf later zou gebruiken, waarbij ze zich in een grot verschuilen tot het losgeld binnen is. Omdat zijn mede-hippies niet terugkomen besluiten ze te overnachten in de grot, waar Garai Yuki misbruikt in de nacht dat het MWincident plaatsvindt. De jongens vinden de volgende dag over het hele eiland lichamen van zowel mensen als dieren.. het hele eiland stinkt naar dood en verderf.

Yuki en Garai vallen beide ten prooi aan de effecten van het gas maar overleven het incident, dat daarna met de hulp van de Amerikaanse regering en een aantal hooggeplaatste Japanse politici en aannemers in de doofpot wordt gestopt. Het eiland wordt herbevolkt, de militaire basis waar het incident plaatsvond ontmanteld en het MW verplaatst naar een onbekende plek. Geen overlevenden zorgt immers voor een makkelijk einde.. niet?

Het verhaal ontwikkeld zich volgens deze verhaallijn.. Twee jongens die uitgegroeid zijn tot een priester in een rustige stad en een bankier met een dubbelleven – die er ook nog eens een homoseksuele relatie op na houden, en tegelijkertijd proberen ‘vrede’ te sluiten met hun verleden. Tezuka schrijft in MW daarom twee hele verschillende personages, een priester die tegen zijn eigen dogma’s vecht (sex met hetzelfde geslacht is zondig en daarvoor zal hij branden in de hel), tegenover een psychopaat die letterlijk over lijken gaat om zijn doel te bereiken. Zet deze verhaallijnen in de context van de tijd:

Vader Garai in moreel en etisch conflict met zichzelf

• Homoseksualiteit was niet.. echt bespreekbaar destijds
• De Vietnamoorlog was nog steeds een open wond voor veel landen
• Corruptieschandalen – zeker in Japan een hot-item, aangezien eer daar een delicate zaak is, maar in ditzelfde licht moet ook het Watergateschandaal worden aangehaald (begin jaren ’70). Misschien inspiratie voor MW?

De originele Japanse MW beslaat drie volumes (net als de Engelstalige uitgave). De Nederlandstalige uitgave beslaat twee volumes en is verkrijgbaar in de betere boekhandel. Voor wie onbekend is met manga, maar wel een goede detective/thriller wil lezen die flirt met de grenzen tussen fictie en non-fictie moet zeker MW een kans geven. Omwille van spoilers zal ik dan ook niet dieper ingaan op de verhaallijn, aangezien daarvoor teveel details over de personages moeten worden vrijgegeven.

En voor wie het liever op het witte doek ziet, hieronder een trailer voor de live-action versie uit 2009 – de film zelf is helaas nergens te vinden (buiten Japan).