De één luisterde naar The Beatles, de ander liever naar de Stones. De alternatieveling koos eerder voor The Doors of Pink Floyd. Zelf groeide ik op met een combinatie van de vier, waarbij de The Doors nooit echt ‘my music of choice’ was. Toch was er iets iconisch aan het ‘Light my fire’, het nummer waarmee The Doors een nummer 1 hit haalden in de Billboard Top 100 – in het jaar 1967.

James Douglas “Jim” Morrison werd geboren in 1943 en was de iconische frontman van The Doors. Een band die in 1967 voornamelijk bekend werd door te spelen in het voorprogramma van bands als Simon & Garfunkel, schreven in hetzelfde jaar een debuut album. Wat begon als cultrock groeide langzaam maar zeker uit tot de status van ware popidolen. Morrison vierde het behalen van de nummer 1 in de hitlijst dan ook met de aanschaf van een leren pak, wat misschien nog wel ironischer werd dan Morrison zelf.

‘The Doors’ in originele setting

Dat Morrison niet de meest makkelijke persoon was om mee te werken bleek wel uit de fulltime ‘babysitter’ (lees: manager) die werd ingehuurd door de band. Niet alleen zijn manager, ook zijn vrienden en Doorsbandleden Robby Krieger, Ray Manzarek en John Densmore probeerden Morrison fatsoenlijk gekleed op het podium en in het openbaar te laten verschijnen. Het was misschien juist deze combinatie van ‘controlling’ en het z

The Twenty Seven Club

ware drank en drugs gebruik van Morrison die er voor zorgden dat Light My Fire opgevolgd werd door liedjes als ‘L.A. Woman’ en ‘Riders on the Storm’. Het kon echter niet voorkomen dat Jim Morrison een einde zou maken aan zijn eigen leven in 1971, slechts vierjaar na het debuut van The Doors. Morrison werd daarmee lid van de macabre ‘Forever 27 Club’, waartoe ook  Brian Jones, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Kurt Cobain en meest recentelijk Amy Winehouse toe behoren (allen stierven op 27 jarige leeftijd.